Άνδρας για λύπηση
Ο Πάρης έτυχε δυο
φορές να με πάρει για δρομολόγιο. Αυτά τα δυο δρομολόγια τα πλήρωσε. Μια μέρα,
καθώς καθόμουν μέσα στο ταξί, περνάει αναστατωμένος και βιαστικός. Με χαιρετάει
και μου λέει: «Μαρία, ξέχασα να πάρω το πορτοφόλι. Μήπως μπορείς να μου
δανείσεις 20 ευρώ;» Τη Δευτέρα θα σε πάρω τηλέφωνο να σου τα δώσω.
Πέρασαν πολλές
Δευτέρες και στο μεταξύ τον ενόχλησα πολλές φορές στο τηλέφωνο. Μετά από χρόνια
τον συναντώ με το αμάξι. Αυτός ήταν με το μηχανάκι. Τον κυνήγησα και σταμάτησε
λέγοντας πως έχει και καρδιά… Τον απείλησα πως θα τον πάω στην Αστυνομία. Μου
υποσχέθηκε ότι θα μου τα δώσει, αλλά πάλι τα ίδια…
Μετά από ένα
χρονικό διάστημα τον βλέπω στην Τράπεζα και άρχισα να του φωνάζω. Αυτός τα
χρειάστηκε και πήγε να φύγει. Του φώναξα μπροστά στον κόσμο, μπήκε στο ταξί και
τον πήγα στην Αστυνομία, όπου υπήρχαν απειλές για μηνύσεις, γιατί τον έβριζα.
Υποσχέθηκε πως θα τα δώσει τη Δευτέρα στους αστυνομικούς μπροστά.
Πέρασαν πολλές
Δευτέρες. Τον λυπήθηκα πραγματικά, γιατί ήταν μια κλώσα και φοβόταν μια γυναίκα
μόνο από τις φωνές. Έτσι λοιπόν είπα στον εαυτό μου πως δεν αξίζει να χαλάω τον
εαυτό μου κι έτσι ξέχασα και τα χρήματα που του δάνεισα.
Λαζαρίδου Μαρία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου