Προβολή της ταινίας "Οι ζωές των άλλων"
Σκέψεις για την ταινία «Οι ζωές των
άλλων»
Τη μεταπολεμική περίοδο μέχρι την πτώση του τείχους του
Βερολίνου, το 1989 το κομμουνιστικό καθεστώς στην Ανατολική Γερμανία
χρησιμοποιούσε φασιστικές μεθόδους. Υπήρχε η παρακολούθηση όχι όλων των
ανθρώπων, κυρίως των καλλιτεχνών – επωνύμων από τον κομμουνισμό, ο οποίος ήθελε
να γίνει κυρίαρχος της Ανατολικής Γερμανίας. Παρακολουθούσαν, για να ελέγχουν
τα πάντα γύρω τους, από φόβο μην ρίξουν την κυβέρνηση και χάσουν την εξουσία. Ακόμη
απαγορεύονταν όλες οι συγκεντρώσεις, η έξοδος τις βραδινές ώρες και είχαν τον
κόσμο σε στενή παρακολούθηση. Επίσης βάζανε πομπούς στα σπίτια, για να ακούν τα
πάντα, ακόμη και τις συζητήσεις που κάνανε. Έτσι τους παρακολουθούσαν καλύτερα,
για να δουν ποιους συναντούσαν κάθε μέρα. Κατηγορούσαν αθώους. Έφτιαχναν
προδότες εκβιάζοντας ανθρώπους, για να πετύχουν το σκοπό τους. Επίσης είχαν
πληροφοριοδότες, όπως τη γυναίκα του συγγραφέα. Λόγω των παραπάνω γεγονότων γινόντουσαν
αυτοκτονίες από την καταπίεση, όπως είχαμε εμείς στη χούντα.
Η ταινία δηλαδή παρουσιάζει φαινόμενα κοινωνικής παθογένειας,
τα οποία ξεκινούν από αρρωστημένα μυαλά, φιλοδοξία και μανία εξουσίας.
Φεβρουάριος 2013
Παλούτσας Χρήστος, Μπάγιος Αντώνης, Παπαϊωάννου Ουρανία,
Αποστόλου Ξανθίππη, Χαϊδάρης Γιάννης, Ιωάννου Μαριάνθη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου